اخبار سیاسی ایران > سیاست داخلی
چه کسی ایران دوست بود؛ پهلوی یا جمهوری اسلامی؟ | یک اعتراف بزرگ درباره شکست از ایران
همشهری آنلاین – گروه سیاسی: یکی از مهم‌ترین گزاره‌ها برای سنجش میران ایران‌دوستی پهلوی‌ها، واکنش آنها به جدایی بخش‌هایی از ایران است؛ موضوعی که در ادامه در دو حادثه مهم جدایی بحرین از ایران در دوره پهلوی و سقوط و فتح خرمشهر در دوره جمهوری‌اسلامی مورد بررسی مقایسه‌ای قرار می‌گیرد.
جدایی بحرین
- تبریک شاه برای جدایی بحرین: روزنامه اطلاعات در ۲۴ مردادماه ۱۳۵۰ در تیترهای بالای صفحه خود نوشت: «شاهنشاه استقلال بحرین را تبریک گفتند؛ ایران از عضویت بحرین در سازمان ملل حمایت می‌کند».
- بحرین دیگر اهمیتی نداشت: محمدرضا پهلوی در ۵ شهریور ۱۳۴۵ به «کلر هولینگورث»، خبرنگار روزنامه گاردین گفته بود که «با توجه به اینکه نفت دارد به پایان می‌رسد و مروارید به پایان رسیده‌است، بحرین از نظر ما اهمیتی ندارد».
- بحرین به چه درد من می‌خورد؟ : مهدی پیراسته سفیر کبیر ایران در در بغداد طی سال‌های ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۶ در خاطرات خود، درباره واکنش شاه به جدایی بحرین از ایران می‌نویسد: « (شاه گفت) بحرین به چه درد من می‌خورد؟ دیگر نه مروارید دارد و نفت و اگر هم جزو ایران شود، مثل تسلط اسرائیلی‌ها در خاک فلسطین خواهد شد که همیشه ترور و خونریزی ادامه خواهد داشت».
- تصویب بی اعتراض در مجلس: جدایی بحرین از ایران آن‌هم با رضایت شخص محمدرضا پهلوی، سبب شد نمایندگان مجلسین نیز برای «رضایت خاطر همایونی»، بدون کوچک‌ترین مقاومتی، این جدایی را به‌تصویب برسانند.
- خاری در گلوی سیاست‌خارجی ایران: داریوش همایون، از دولتمردان متنفذ پهلوی در دهه ۵۰ شمسی در کتاب «من و روزگارم» درباره جدایی بحرین می‌نویسد: «بحرین خاری در گلوی سیاست‌خارجی ایران بود… شاه به واقعیت موجود احترام گذاشت».
سقوط و فتح خرمشهر
- فرمان آماده‌باش به ملت ایران: به دنبال سقوط خرمشهر در ۲۴ مهرماه ۱۳۵۹، امام‌خمینی(ره) چند روز بعد یعنی در ۲۷مهرماه همان سال در جریان یک سخنرانیفرمودند: «شما ای جوانان برومند خوزستان و منطقه غرب و دیگر جبهه‌ها، در این میدان شرف پایدار باشید و از وطن اسلامی خود با همه کوشش و فداکاری دفاع کنید که به خواست خداوند متعال، پیروز خواهید شد».
- تغییر صحنه نبرد با رویکرد امام(ره) : بررسی‌های تاریخی گواه این نکته مهم است که تدبیر راهبردی امام‌خمینی(ره) برای اعلام فراخوان مردمی برای حضور در جبهه‌ها، یکی از اساسی‌ترین ارکان حرکتی نیروهای مسلح ایران برای بازپس‌گیری خرمشهر بوده‌است. سردار فتح‌الله جعفری، از فرماندهان ارشد دوران دفاع مقدس درباره نقش مردم در عملیات بیت‌المقدس می‌گوید: «اولین مسئله‌ای که موفقیت عملیات را تضمین کرد، نقش و حضور فعال مردم در پشتیبانی و صحنه نبرد بود، به‌طوری که ما در این عملیات ۷۰ هزار نیروی بسیجی و مردمی داشتیم.»
- پیام امام(ره) پس از فتح خرمشهر: حضرت امام خمینی (س) به مناسبت فتح خرمشهر طی پیامی فرمودند: «اینجانب، با یقین به آنکه «ما النصر الا من عندالله» از فرزندان اسلام و قوای سلحشور مسلح که دست قدرت حق از آستین آنان بیرون آمد و کشور بقیة‌الله الاعظم را از چنگ گرگان آدم وار که آلت‌هایی در دست ابرقدرتان، خصوصا آمریکای جهانخوارند، بیرون آورد و ندای الله اکبر را در خرمشهر عزیز طنین‌انداز کرد … تشکر می کنم و آنان، فوق تشکر امثال من هستند».
- دکترین مقاومت امام(ره) : رهبرمعظم‌انقلاب طی بیاناتی در مراسم سی‌امین سالگرد رحلت امام خمینی (ره) در سال ۱۳۹۸ تاکید کردند که «آنچه در تعبیرات فرنگی‌ها وجود داشت و بعد از قضیه آزادسازی خرمشهر خیلی این اصطلاح شایع شد، «دکترین مقاومت امام خمینی» است».
- پرچم سرافرازی ملت ایران: رهبرمعظم‌انقلاب در منظومه بیانات‌شان درباره آزادی خرمشهر فرموده‌اند: «حماسه مقاومت و آزادی خرمشهر، حادثه‌ای بی‌نظیر در تاریخ جهان است. خرمشهر، به پرچم سرافرازی و پایداری ملت ایران مبدل شده‌است».
اذعان به پاسداری جمهوری‌اسلامی از خاک ایران
۸ سال دفاع‌مقدس، یکی از بارزترین نمودهای مقاومت در برابر جدا شدن حتی بخش کوچکی از خاک ایران است؛ موضوعی که رسانه‌ها و چهره‌های سیاسی جهان نیز به آن اذعان داشته‌اند.
- آنچه صدام انتظارش را نداشت: روز ۸دی‌ماه ۱۳۵۹ صدام حسین در مصاحبه با تلویزیون فرانسه علت متوقف شدن پیشروی نیروهای زمینی، هوایی و دریایی عراق در جنگ با ایران را این‌گونه تشریح کرد: «در بخش نیروی دریایی و هوایی محاسبات ما درست از آب درنیامد، والا قادر بودیم با تاکتیک‌های جدیدی جنگ را با ایران ادامه دهیم».
- هر چه می‌خواستید، محقق شد: صدام پس از پایان جنگ و در جریان رایزنی‌های تهران و بغداد برای حل و فصل اختلاف‌های موجود، ۲۳ مردادماه ۱۳۶۹ در پنجمین و آخرین نامه‌ای که برای مسئولان وقت ایران نوشت، اعتراف کرد که «همه آنچه را که می‌خواستید و برآن تکیه می‌کردید، تحقق یافت».
- اعتراف آمریکایی‌ها: در ۲۲ فروردین‌ماه ۱۳۷۱ (۱۱ آوریل سال ۱۹۹۲)، جرج بوش پدر، رئیس‌جمهور وقت آمریکا اعتراف کرد که «کمک واشینگتن به بغداد در جنگ ۸ ساله برای رویارویی با ایران بود، نه حمایت از صدام»؛ حقیقتی که نمایانگر پیروزی درخشان ایران در برابر اهداف توسعه‌طلبانه صدام و حفظ تمامیت ارضی ایران بود.
- حمایت آمریکا از صدام: هوارد تایشر، عضو پیشین شورای امنیت ملی آمریکا طی سال های ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۷ در جریان یک دادگاه گفت: «براساس مصوبه محرمانه رئیس‌جمهور ریگان، آمریکا به‌صورت فعال حمایت از برنامه‌های جنگی عراق را از طریق تأمین میلیاردها دلار اعتبار، و اقدام به ارائه اطلاعات جاسوسی نظامی و مشاوره به عراقی‌ها ازیک طرف و همچنین از طریق مانیتور کردن مسیرهای ارسال تسلیحات و تجهیزات به عراق از سوی طرف‌های سوم برای کسب اطمینان از اینکه عراق تسلیحات و تجهیزات کافی را دریافت می کند، به عهده می‌گرفت».
کارنامه درخشان در دفاع از ایران
دفاع مقدس یکی از اصلی‌ترین نمودهای حراست از تمامیت‌ارضی ایران است؛ تا جایی حتی یک وجب از خاک ایران نیز طعمه دشمنان نشد.
آغاز جنگ: ۳۱شهریورماه ۱۳۵۹ با حمله عراق به ایران
علت: ادعاهای ارضی عراق
مدت: ۸ سال (۲۸۸۶ روز)
پایان: ۲۹مردادماه ۱۳۶۷ با قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل
نتیجه: عراق نه تنها به اهداف ادعایی خود دست نیافت، بلکه در جریان جنگ بخش‌هایی از خاکش به اشغال نیروهای ایرانی درآمد
تعداد شهدای ایران: حدود ۲۱۳هزارنفر (۱۸۰ هزارنظامی و ۳۳هزارغیرنظامی)
تعداد مجروحان: بیش از ۵۰۰هزار نفر
تعداد آزادگان: حدود ۴۰هزار نفر
تعداد مفقودان: بیش از ۱۱ هزارنفر
تعداد عملیات‌های بزرگ: بیش از ۱۰۰ عملیات.
تعداد عملیات‌های تعیین‌کننده: ۲۰ عملیات بزرگ با دستاوردهای راهبردی
عملیات‌های بزرگ و کلیدی:
- ثامن‌الائمه، مهر ۱۳۶۰، شکست محاصره آبادان و آزادسازی بخشی از شهر
- طریق القدس، آبان ۱۳۶۰، آزادسازی بستان و پیشروی به سمت خرمشهر
- فتح المبین، فروردین ۱۳۶۱، آزادسازی مناطق استراتژیک در غرب کشور
- بیت‌المقدس، اردیبهشت ۱۳۶۱، آزادسازی خرمشهر پس از ۵۷۸ روز اشغال
- رمضان، تیر ۱۳۶۱، پیشروی به سمت بصره و تضعیف نیروهای عراقی
- مسلم بن عقیل، مهر ۱۳۶۱، تصرف مناطق مرزی و تثبیت مواضع ایران
- محرم، آبان ۱۳۶۱، پیشروی در جبهه جنوب و تضعیف دشمن
- خیبر، بهمن ۱۳۶۲، کنترل جزایر مجنون
- بدر، اسفند ۱۳۶۳، پیشروی به سمت بصره
- والفجر ۸، بهمن ۱۳۶۴، تصرف فاو
- کربلای ۵، دی ۱۳۶۵، نزدیک‌شدن به بصره و فشار بر عراق
- کربلای ۸، بهمن ۱۳۶۵، تصرف جزیره ام‌الرصاص
- نصر ۴، فروردین ۱۳۶۶، تثبیت مواضع ایران در جبهه جنوب
- والفجر ۱۰، اسفند ۱۳۶۶، پیشروی در جبهه شمالی
